domingo, 22 de junho de 2008

O MENINO JESUS DA CARTOLINHA


L NINO JASUS DE LA CARTOLICA

Durante la Guerra de la Restouraçon, Miranda biu-se mal para mantener la sue defensia. Las tropas einemigas éran muito mais que las que habie an Miranda. L castielho staba cercado por todos ls lhados. La comida yá ampeçaba a faltar. Nun se sperában yá ajudas de nanhun lado. Todo parecie perdido. Ls mais fracos yá pensában an rendir-se. Mas sien se saber cumo, oube-se un grito a animar la giente, todos bán adreitos a esse grito i béien un nino que, cun ua spada na mano, cuorre de un lhado para l’outro a animar la giente i nun sfregante, todos se ounírun atrás del.
Pégan an todas las armas que puoden arranjar, spadas, barapalos, calagouças, fouces, biendos i todo l que serbisse para se çfendéren i an todas las puortas, frinchas i muralhas nun faltaba giente para çfender Miranda. Mas cun la fuorça que ganhou, la giente saliu de las muralhas i baia contra las tropas einemigas. Estas quedórun tan zourientadas que nien tiempo tubírun de pensar noutra cousa, que nun fusse fugir a siete pies, deixando lhibre a Miranda.
Na cidade fui ua fiesta, todos se abraçában i beijában, ls bielhos chorában de alegrie, mas adonde staba l nino?
Porcurórun por todo l lhado, naide cunseguiu ancuntrá-lo. L nino que fui l heirói, habie zaparecido an beç de la cidade que salbou i que yá tantas bezes, por star na frunteira, habie sido çtruida i mais ua beç parecie cundanada a zaparecer.
Ls mirandeses, que siempre fúrun fieles a la sue fé, solo bien ua splicaçon para l zaparcimento de l nino, que apareciu tamien sien se saber cumo. Naide coincie un nino cumo esse, tenie que ser un milagre, l nino solo podie ser l Nino Jasus.
Ls mirandeses tratórun de mandar fazer ua eimaige que quedou a ser benerada por todas las geraçones, zde esse tiempo até hoije. Passou a tener la roupa de un fidalgo desse tiempo i la roupa mudaba de quelor, cunsante la quelor de la liturgie de la eigreija. Ponírun-le al peito ua cundecoraçon a que tenie dreito i a la cinta ua spada de prata, la spada cun que benciu ls einemigos de Miranda.
Até al lhiberalismo, este Nino tenie dreito a recebir l mesmo que un capitan de l eisército pertués.
Hoije ten ua roupa cun que sale a la rue, na fiesta de Santa Bárbela, an Agosto. Nesse die, ye colocado nun pequeinho andor i ye lhebado por outros ninos, tan pequeinhos i puros cumo el, todos bestidos de la quelor de la pureza, albos de niebe. Ne fin de la percion, buolbe a la sue redoma de bidro, para cuntemplaçon de todos ls que besítan la Sé de Miranda.
Muita ye la giente, de todo l mundo, que ben a ber l Nino i que a el piede ajuda para ls sous ninos i muitas son las cuontas de milagres quel fizo, uas serán berdade outros nó, mas quien somos nós para julgar? L que si ye cierto, ye que de toda parte l traien roupa para l bestir zde ls pies a la cabeça, sapatos, meias, camisas, chapéus, fatos anteiros. Mas nada melhor que ir a ber la maior relíquia de Miranda.
Por anformaçon que recebi, l nino fui feito cumpleto, até ten la anatomie que mos mostra se ye nino ou nina.

Marcio de 1983 ( corregido de acordo cun la cumbençon, an Junio de 2008 )

Almendra