quinta-feira, 31 de janeiro de 2008

ACONTECEU HOJE... ATENOR

ACUNTECIU HOIJE… ATANOR

Fui an Atanor que esto acunteciu… Ua burrica naciu de parto porbocado yá que passaba de l tiempo i habie risco para la burra i para la burrica. Puode parcer ua nuoba sin anteresse, mas ye an Atanor que stá la APEGA, associaçon de porteçon de ls burros.
Esta associaçon ye ua de las antidades que mais faç por l turismo, al mesmo tiempo que defende ls animales an risco.
La burrica i la mai


Iba a passar i al ber tanta giente i tanto carro, quedei cun la pulga ne l oubido, mas cumo tenie priessa, nun parei. Mas bolbi passado pouco tiempo i yá solo stában la burra cun la burrica i l beternairo, que porbocou l nacimento de la burrica.

La burrica yá a mamar


Falei cul beternairo, que era spanhol i que tenie benido d’aproposito a fazer l serbício. Ye l que stá ne l retrato, al fondo, de l lado squierdo.
Dixo-me que era un caso cumplicado, mas cumo tenie spriencia bino a ajudar a nacer la burrica i que tenie corrido todo bien.

Outra pareilha de poucos dies tamien

Estas stában a mirar para mi i a pedir-me para l tirar l retrato para l hoije. Tamien querien salir na anternete i you fiç-le la buntade.
Ye para ber estas cousas tan lindas, que muita giente ben de bários sitos de l mundo.

Este testo stá screbido cun l- an ampeço de palabra, a la moda de l mirandés de Sendin, cunsante la 1ª Adenda a la Cumbençon Ourtográfica de la Lhéngua Mirandesa.

quarta-feira, 2 de janeiro de 2008

COISAS DA FEIRA

COUSAS DE LA FEIRA

Ne l die dous de Janeiro ye feira an Mogadouro i todos ls anhos ben la mesma lhona para anganhar ls garotos.
Hoije bamos a la feira para ber la baca que ten tantos cuornos cumo dies ten l´anho”.
Toda la giente yá oubiu esto mil i ua beç i yá l dixo tamien, mas ralo ye l´anho que nun se torne a amentar.



Ua barraca de la feira

Todo se questuma bender cumo dantes i las barracas cun las nuobidades tamien nun fáltan. L que falta son las bacas, que agora yá nun se puóden bender cumo era uso.
Dezi a ber se nun era lindo esto!...




L garoto a tomar cuonta de las bacas
Son quadros destes que naide yá puode ber al bibo i muito menos cumprar.
Mas esse tiempo naide l quier i la fame que se passaba tamien nó.
Mas para acabar cun la fame, tenie que se acabar cun la beleza i l amor?
I la fame, acabou?
Tamien esto bai acabar.


A apanhar las bides
Las binhas quédan por podar, ls bielhos yá nun son capazes i als nuobos nun cumpensa, mas quien quier saber?
Dízen que tenemos que ser nós.
I para tratar de ls bancos i de ls milhones, son eilhes?

Este testo stá screbido cun l- an ampeço de palabra, a la moda de l mirandés de Sendin, cunsante la 1ª Adenda a la Cumbençon Ourtográfica de la Lhéngua Mirandesa.